In China is niet één religie, want het ‘algemeen Chinese volksgeloof’ bestaat uit vele verschillende gebruiken en bijgeloven. Het is ontstaan uit verschillende levenswijzen die grofweg in drie basis-stromingen ingedeeld kunnen worden;
Confucianisme: dit wordt gezien als de klassieke Chinese leer. Het is een levensleer die zich richt op het bewerkstelligen van ‘juiste’ menselijke relaties. “Wat u uzelf niet wenst, wens dat een ander niet”. Boeddhisme: richt zich vooral op de weg naar verlossing en de levenswijze om tot deze verlossing te komen. Daoïsme richt zich vooral op hoe te handelen in het leven met betrekking tot de harmonie tussen mens en natuur. Wie met de stroom van de natuur mee kan gaan en het evenwicht kan vinden kan de “volmaakte mens” worden.
Wereldwijd zijn er zo’n 360 miljoen aanhangers en het is daarmee een van de grootste religies ter wereld. Welke stroming je aanhangt hoeft niet af te hangen van je familie, daardoor worden verschillende gebruiken binnen een familie toegepast. Dit alles maakt dat de religies binnen China een complex geheel vormen zonder eenduidige toepassing.